بوی خدا میدهد پاییز.

بوی خدا می‌دهد پاییز.

 

برگ‌های نارنجی و خیابان‌های خیسش،

 

تاب‌های خالی پارک‌هایش،

 

چمن‌های به خواب رفته‌اش،

 

چای دم کشیده‌ی غروب‌های آبانش،

 

صدای قیژ‌قیژ صندلی ننویی‌اش،

 

همه، نقاشی‌های خدا هستند.

 

انگار پای تمام روزهای پاییزی‌ مان را امضا کرده و نوشته:

 

همان که هر لحظه با توست.

 

همین است که پاییز سراسر بوی خدا می‌دهد . .